Film Henryka Kluby ukazuje ostatni etap życia wielkiego twórcy, etap, w którym Witkacy podejmuje decyzję o samounicestwieniu. Narastające poczucie zagrożenia, bezcelowości wszelkich działań, lęku przed tym, co ma nastąpić, towarzyszy mu nieustannie podczas ucieczki z Warszawy na Wschód przedsięwziętej w momencie wybuchu II wojny światowej. Codzienne fakty i wydarzenia przeplatają się w filmie z reminiscencjami, obrazami z jego życia wspartymi wewnętrznym monologiem artysty. Styl narracji i sposób fotografowania sprawiają, że film staje się przejmującym studium wewnętrznej dezintegracji pisarza. Podkreślając malarskość obrazu, wprowadzając wątki oniryczne, Kluba oddaje na ekranie cechy właściwe zarówno dramatopisarstwu, jak i malarstwu Witkacego. [filmpolski.pl]